![Poznaj kluczowe terminy w branży biogazu! Słowniczek biogazu, część 1/2 [A-K]](https://biovoima.com/wp-content/uploads/2020/07/Suomen-Biovoima_Biokaasu_sanasto_A-K_header.jpg)
GPA, BAT, FSA, CHP, CBG... Język profesjonalistów z branży biogazu jest pełen dziesiątek terminów i akronimów, które mogą nie być od razu oczywiste dla każdego zainteresowanego. Poznaj kluczowe terminy i bądź na bieżąco z terminologią branży bioenergetycznej. Poniżej znajduje się lista terminów i skrótów w kolejności alfabetycznej.
Absorpcja to proces, w którym substancja jest wchłaniana przez inną substancję (ciecz, gaz lub ciało stałe).
Adsorpcja to proces, w którym substancja gazowa lub ciecz jest przyłączana lub wchłaniana przez powierzchnię ciała stałego. Przykładem korzystnego zastosowania adsorpcji jest filtr z węglem aktywnym. Również Technologia PSA opiera się na adsorpcji zmiennociśnieniowej, w której adsorbent wiąże dwutlenek węgla w surowym gazie pod jednym ciśnieniem i uwalnia go pod innym. Jest to jedna z technik przetwarzania gazu.
Bezkwasowy, funkcjonujący w warunkach beztlenowych. Produkcja biogazu odbywa się w reaktorze beztlenowym, tj. mikroby zjadają odpady organiczne w warunkach beztlenowych.
W celu ochrony środowiska, zasada BAT wymaga stosowania najlepszych dostępnych technik dla środowiska na różnych etapach procesu produkcji biogazu. BAT jest wymieniona w ustawa o ochronie środowiska (5 §) i musi zostać uwzględniona w pozwoleniu środowiskowym.
Substancja organiczna, którą można wykorzystać na przykład do produkcji energii. Innymi słowy, biomasa to pasza, która jest przetwarzana w biogazowni w celu produkcji biogazu.
CBG (sprężony biogaz). CNG (sprężony gaz ziemny). W przypadku stosowania jako paliwo transportowe, biogaz lub gaz ziemny muszą być ciśnienie do 200 barów przed zatankowaniem pojazdu.
Często CNG lub po prostu gaz transportowy jest używany jako termin ogólny do tankowania gazu do pojazdu bez określenia, czy jest to biogaz czy gaz ziemny. Wykorzystanie gazu ziemnego (CNG) jako paliwa transportowego zmniejsza emisję CO2 o około 251 TP4T w porównaniu z benzyną, podczas gdy wykorzystanie biogazu (CBG) zmniejsza emisję gazów cieplarnianych o około 851 TP4T.
Skojarzone wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej przy użyciu biogazu, gazu ziemnego lub gazu wysypiskowego. Kogeneracja zapewnia większe oszczędności energii niż oddzielna produkcja. wydajność (do ponad 85%), Oznacza to, że paliwa potrzebne do produkcji mogą być wykorzystywane bardziej efektywnie.
Umowa pomiędzy producentem surowca a przetwórcą na dostawę surowca. Stałe dostawy surowców organicznych są podstawą optymalnego działania biogazowni. W przypadku braku surowców lub ich niewystarczającej ilości do optymalnego działania instalacji, biogaz nie może być produkowany zgodnie z przeznaczeniem. Utrudnia to oszacowanie przychodów, a rentowność może ucierpieć. Dlatego dostawy surowców muszą być zabezpieczone długoterminową umową na dostawy.
Długoterminowa umowa zakupu, w ramach której przedsiębiorstwo gazownicze zgadza się na zakup określonej ilości gazu od producenta gazu po cenie umownej przez okres, powiedzmy, 10-20 lat. W przypadku projektu biogazowego umowa zakupu gazu sprawia, że projekt jest opłacalny, zapewniając stały strumień przychodów i bezpieczeństwo finansowe.
Pierwszy etap fermentacji beztlenowej, który jest przeprowadzany przez enzymy wytwarzane przez bakterie. Enzymy bakteryjne rozkładają złożone substancje organiczne (takie jak węglowodany, białka i tłuszcze) na cukry, aminokwasy i kwasy tłuszczowe.
Zgodna z przepisami jednogodzinna obróbka cieplna w celu zniszczenia szkodliwych bakterii w temperaturze +70°C. Higienizacja zabija większość patogenów, takich jak salmonella i bakterie coli. Jeśli produkt końcowy biogazowni, pozostałość po oczyszczaniu, jest wykorzystywany komercyjnie, na przykład jako nawóz, prawo wymaga higienizacji materiału użytego w reaktorze.
Inhibitory, które powodują spowolnienie aktywności drobnoustrojów (tj. spadek produkcji metanu) lub, w najgorszym przypadku, zatrzymanie całego procesu fermentacji. Na przykład amoniak (np. w oborniku kurzym), siarkowodór z redukcji siarczanów i niektóre metale są inhibitorami produkcji metanu. Inhibitorom można zapobiegać, unikając przeciążenia procesu i rozcieńczając materiał paszowy materiałami nieinhibitującymi.
Przetwarzanie odpadów na skalę przemysłową w celu zmniejszenia ich szkodliwości, ułatwienia ich przetwarzania lub poprawy ich odzysku. Projekt biogazu sprzęt do obróbki wstępnej oddziela odpady nieulegające biodegradacji, takie jak plastik opakowaniowy, szkło, piasek i metal, od mieszaniny odpadów i rozdrabnia biomasę do bardziej jednolitego składu.
Ustawa o promocji biopaliw w transporcie. Zobowiązuje dystrybutorów paliw transportowych do dostarczania minimalnej rocznej ilości biopaliw do konsumpcji. Innymi słowy, zobowiązuje firmy sprzedające paliwo do mieszania coraz większej ilości biopaliw z benzyną i olejem napędowym każdego roku. W 2020 r. unijny obowiązek w zakresie energii odnawialnej dla sektora transportu wyniesie 10 %. W Finlandii obowiązek dystrybucji biopaliw wynosi 20 % zarówno dla oleju napędowego, jak i benzyny.
Gaz, który został przetworzony do celów transportu lub innych celów sprężania, skraplania lub wtryskiwania do sieci gazowej poprzez redukcję zanieczyszczeń zawartych w surowym gazie. Dwutlenek węgla, związki siarki i siloksany są usuwane, np. poprzez zastosowanie środków wiążących zanieczyszczenia. jednostka przetwarzania gazu przez filtry z węglem aktywnym.
Cały gaz wprowadzany do krajowej sieci gazowej Finlandii jest rafinowany: gaz ziemny jest rafinowany w Rosji, a biogaz jest rafinowany w Finlandii.
Ogólny termin określający techniki stosowane w celu zwiększenia zawartości metanu w biogazie. Głównym celem technik uszlachetniania jest oddzielenie dwutlenku węgla, drugiego najczęściej występującego gazu w biogazie, od biogazu i przekształcenie go w czysty biometan. Technologie przetwarzania obejmują absorpcję fizyczną (płuczka wodna, płuczka chemiczna), absorpcję chemiczną (płuczka aminowa), adsorpcję fizyczną (technologia PSA), przetwarzanie membranowe (technologia membranowa) i przetwarzanie kriogeniczne.
Spalanie odpadów, gdzie odpady komunalne i inne odpady zawartość energii jest konwertowana w ciepło i/lub energię elektryczną. W Finlandii ciepło jest wykorzystywane w szczególności w sieci ciepłowniczej. Tylko odpady, których nie można odzyskać jako materiał, są wysyłane do spalenia.
Moc, przy której instalacja może (maksymalnie) wytwarzać lub zużywać energię.
Tlenowa degradacja stałych odpadów organicznych przez mikroorganizmy w kontrolowanych warunkach. Kompostowanie to wygodny sposób na przetwarzanie odpadów organicznych we własnym ogrodzie, zgodnie z instrukcjami dostarczonymi przez producentów kompostowników.
Jedna z technik stosowanych w przetwarzaniu biogazu, która wykorzystuje różne temperatury wrzenia związków zawartych w biogazie. Rafinowany gaz z tego procesu to ciekły biometan (LBG). Produktem ubocznym jest również skroplony dwutlenek węgla, który może być wykorzystywany na przykład jako czynnik chłodniczy w samochodach ciężarowych z chłodnią.
Proces oczyszczania frakcji o wysokiej zawartości suchej masy (TS > 15 %). W projekcie biogazowym wysoka obciążalność procesu suchego zapewnia wysoką dostępność instalacji i wydajność gazu na kostkę reaktora. Fermentacja sucha pozwala również na obsługę trudnych surowców w procesie biogazu, ponieważ jest mniej wrażliwa na zanieczyszczenia niż proces mokry, w którym mogą one powodować flokulację i sedymentację.
Pozostałości surowców w produkcji biogazu. Pozostałości z przetwarzania biogazowni mają znaczną wartość jako materiał nawozowy. Pozostałości po obróbce mogą być wykorzystywane jako takie, lub frakcja sucha może być na przykład granulowana, a frakcja ciekła dalej wzbogacana. Wykorzystanie pozostałości po oczyszczaniu jako nawozu (i ich status organiczny) zależy od surowca biogazowni i lokalnych przepisów w każdym kraju.
"*" näyttää pakolliset kentät
© 2025 Biovoima
Polityka prywatności
