
![Poznaj kluczowe terminy w branży biogazu! Słowniczek biogazu, część 2/2 [M-Y]](https://biovoima.com/wp-content/uploads/2020/07/Suomen-Biovoima_Biokaasu_sanasto_M-Y_header.jpg)
TS, VS, ymppi, proces mezofilowy, woda odpadowa... Język profesjonalistów zajmujących się biogazem jest pełen dziesiątek terminów i skrótów, które mogą nie być od razu jasne dla każdego zainteresowanego. Poznaj kluczowe terminy i bądź na bieżąco z terminologią bioenergetyczną. Poniżej znajduje się lista terminów i skrótów w kolejności alfabetycznej.
Spalanie biogazu przy normalnym ciśnieniu powietrza (około 1 bar) i temperaturze około +35°C.
Rozkład materii organicznej przez bakterie w warunkach beztlenowych. Końcowym produktem rozkładu jest biogaz Produktem ubocznym procesu jest pozostałość po fermentacji, tj. pozostałość po obróbce, którą można podzielić na frakcję suchą i płynną.
Proces przetwarzania frakcji o niskiej zawartości suchej masy (DM < 15 %). W projekcie biogazowym długi czas przebywania w procesie mokrym pozwala na degradację większej frakcji materiału organicznego w paszy do biogazu. Jest to dobrze ugruntowany proces przetwarzania i często optymalny proces produkcji gnojowicy i osadów z oczyszczalni ścieków. W procesie mokrym, aby reaktor działał, zawartość musi być bardzo jednorodna, a ponad 90 % musi stanowić woda.
Normalny metr sześcienny, tj. metr sześcienny gazu pod normalnym ciśnieniem i w temperaturze 0°C. Jednostka objętości gazu.
Długoterminowa umowa zakupu, w ramach której przedsiębiorstwo energetyczne, jako użytkownik energii elektrycznej, zgadza się na zakup określonej ilości energii elektrycznej od producenta energii elektrycznej po cenie umownej przez okres, powiedzmy, 10-20 lat. Umowa zakupu energii może być stała lub zmienna (np. oparta na cenach giełdowych). Aby projekt biogazowy był opłacalny, Elektrociepłownia musi istnieć odbiorca energii elektrycznej (a także ciepła) wytwarzanej z biogazu. W projekcie biogazowym umowa zakupu energii zapewnia przewidywalność i stabilność.
Jedna z technik stosowanych w przetwarzaniu biogazu, która wykorzystuje zdolność gazów do przenikania przez dany materiał pod ciśnieniem w celu rozróżnienia gazów o różnej przepuszczalności. Innymi słowy, adsorbent (zazwyczaj węgiel aktywny) wiąże dwutlenek węgla w surowym gazie pod jednym ciśnieniem i uwalnia go pod innym. Proces PSA zwykle obejmuje cztery lub więcej równoległych kolumn. Co najmniej jedna kolumna znajduje się w fazie adsorpcji, jedna w fazie desorpcji, a dwie są pod ciśnieniem lub bez ciśnienia. Oczyszczony gaz zawiera ponad 97 % metanu.

W przypadku biogazu, podczas procesu suchego dozowania, z paszy uwalniana jest bogata w składniki odżywcze woda, która może być zawracana do reaktora jako składnik odżywczy. Recyrkulacja płynu perkolacyjnego zapewnia cyrkulację drobnoustrojów w procesie, reguluje równowagę wilgoci, degradację i produkcję gazu.
Gaz przetwarzany na potrzeby ogrzewania i wytwarzania energii elektrycznej poprzez usunięcie generatora z i zanieczyszczenia, które powodują szkodliwe emisje. Zanieczyszczenia te są toksyczne dla silnika gazowego CHP. Biometan jest często określany jako gaz oczyszczony.
Gaz ze źródła takiego jak wysypisko śmieci lub odwiert gazu ziemnego. Surowy gaz jest często oczyszczany lub rafinowany w zakładzie oczyszczania gazu przed dalszym wykorzystaniem i odzyskiem.
Bogata w azot i potas frakcja ciekła oddzielona od pozostałości po oczyszczaniu podczas separacji. Woda odpadowa może być wykorzystywana jako polepszacz gleby lub nawóz, jeśli surowce w zakładzie są pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Woda odpadowa może być również zawracana z dolnego końca reaktora do górnego, działając jako składnik odżywczy.
Materiał organiczny do przetworzenia w biogazowni. Biogazownia jest zasilana w tym worki z bioodpadami z gospodarstw domowych, zanieczyszczona żywność, resztki pożniwne, odchody zwierzęce, odpady z rzeźni i osady z oczyszczalni ścieków. Jeśli mikroorganizmy w biogazowni nie są dokarmiane, produkcja biogazu pozostaje w stagnacji.
Mieszanina różnych wsadów, zmieszanych w odpowiednich proporcjach, która jest przetwarzana w biogazowni. W wielu przypadkach skuteczna mieszanka paszowa może wytwarzać bardziej zrównoważoną paszę amoniakalną i azotową o wartości dodanej do dalszego wykorzystania, np. może przyczynić się do możliwości wykorzystania pozostałości po obróbce jako nawozu.
Spalanie biogazu przy normalnym ciśnieniu powietrza (około 1 bar) i temperaturze około +55°C.
Zawartość suchej masy w paszy po usunięciu cieczy, w tym zarówno materii nieorganicznej (tj. popiołu), jak i organicznej. Jedna z najważniejszych cech jakościowych paszy. Wyrażana w procentach.
Udział materii organicznej w suchej masie (tj. DM). Jedna z najważniejszych cech jakościowych paszy. Wyrażana w procentach.

Kultura bakteryjna wielokrotnego użytku, na przykład pozostałość po oczyszczaniu z działającego reaktora biogazu, przeznaczona do utrzymania populacji drobnoustrojów w innej biogazowni. Może służyć jako początkowy etap modernizacji nowego reaktora.
Procedura oceny oddziaływania na środowisko. OOŚ ma na celu zmniejszenie lub wyeliminowanie negatywnego wpływu projektu na środowisko. Procedura OOŚ jest wymagana w przypadku przetwarzania biogazu w ilości powyżej 35 000 t/rok lub w przypadku projektów, które mogą mieć znaczący wpływ na środowisko. Jeśli procedura OOŚ jest wymagana, organ nie może wydać pozwolenia środowiskowego dla nowej biogazowni bez raportu OOŚ i opinii organu kontaktowego.



"*" näyttää pakolliset kentät
© 2025 Biovoima
Polityka prywatności